Twee weken geleden probeerde ik een nieuwe AI-werkvorm uit. Simpel idee, verrassende resultaten. Misschien iets voor in jouw les of een avondje met vrienden en familie? Het idee was eenvoudig. Ik vertelde een kort verhaal en stopte precies op een spannend moment. Daarna was het aan de studenten om AI aan het werk te zetten. Maar niet zomaar. De opdracht bestond uit twee delen:
- Eerst schreven ze een tekstprompt waarmee AI het verhaal op een geloofwaardige en creatieve manier kon afmaken. Daarna bedachten ze een beeldprompt die AI een afbeelding liet genereren die bij dat moment in het verhaal paste.
Een voorbeeld: “Op het moment dat hij de deur opende, zag hij iets wat hij nooit had verwacht… iets dat zijn leven voorgoed zou veranderen.”
De uitdaging was om AI zo aan te sturen dat er een goed vervolg én een passend beeld ontstond. Zou het een oude schatkist zijn, een verloren familielid of juist iets totaal onverwachts?
Wat deze werkvorm oplevert? Studenten ontdekken hoe belangrijk de juiste woorden in een prompt zijn. Ze leren hoe tekst en beeld samen een sterk verhaal kunnen maken. En eerlijk? Ze hebben gewoon plezier terwijl ze experimenteren met AI. Het mooiste vond ik het gesprek achteraf. Waarom koos je juist deze woorden? Wat gebeurde er toen je de prompt net iets anders formuleerde?
Bij mij stond… inderdaad… de vakantie voor de deur. Het verhaal verliep anders dan ik had geprompt, want nu ben ik weer aan het werk.
0 Comments